از گذشته های دور تا به امروز در تمام نقاط دنیا وکشورها افرادی که با نام سرباز به استخدام درمی آمدند یا به هرشکلی بخشی از سپاهیان یک کشور می‌شدند وظیفهٔ اصلی شان دفاع از آب و خاک و ناموسشان بوده است ،حال تصور کنید همین سربازانی که وظیفهٔ اصلی واول وآخرشان دفاع از کشوروناموس ملت خوداست خود به متجاوزینی تبدیل شوند که نه تنها از آب و خاک کشور و نوامیس ملت پاسداری نمیکنند بلکه داریی‌های کشور را به این وآن ببخشند و کاملا آگاهانه ثروتهای کشور را به یغما ببرند و دردناک تر از همهٔ اینها به جان و مال و ناموس مردم سرزمین خود نیز تجاوز کنند و برای به خاک و خون کشیدن ملت خود اجنبی لبنانی و فلسطینی و عراقی و... اجیرکنند
شاهد این موضوع آخر اتفاق‌های پس از کودتای انتخاباتی است که نیازی به توضیح ندارد و همگان به استناد هزاران عکس و فیلم گرفته شده در این مدت کوتاه از این فجایع و جنایت ها باخبرند
حال هدف از این نوشته طرح این سوال است : ملتی که از سوی حکومت خود مورد تجاوز قرار می‌گیرد چه باید بکند ، بی شک حکومتی که برخاسته از میان یک جامعه باشد و بر اساس خواست و انتخاب یک ملت بر مسند قدرت نشسته باشد هرگز به جان و مال و ناموس ملت تجاوز نخواهد کرد چرا که خود را برگزیده ملت برای خدمت میداند و زمانیکه مردم حکومت را نخواهند بی هیچ مقاومتی کنار میرود تا مردم برای اینکه چه کسی خدمتگذار بعدی شان باشد تصمیم بگیرند، چرا که حکومت از اساس امری قراردادی است که اختیار آن می بایست تمام و کمال در دست مردم باشد،از آنجاییکه حکومت فعلی درایران بلازده ی امروز حکومتی نیست که با انتخاب مردم بر سر کار باشد، درنتیجه حکومتی نامشروع و غیرقانونی است
در دوران جنگ ایران و عراق سربازان عراقی دست به چه جنایاتی میزدند که امروز سپاه پاسداران و بسیج نمیزند !؟ سربازان عراقی اسیرمیکردند ، فحاشی میکردند ، شکنجه میکردند ،تجاوز میکردند و می کشتند، آیا بسیجی ها و سپاهی های امروز کاری غیر از این می‌کنند؟
در چنین شرایطی مردم چه باید بکنند؟ آیا سکوت متجاوزین را متجاوز تر نمیکند؟ پس آیا نباید ازهر فرصتی برای اعتراض و فریاد بر سر ظلم و تجاوزاستفاده کرد؟؟
به امید آزادی ایران از چنگال متجاوزین و دزدان جان و مال و ناموس مردم نجیب و اصیل و شجاع ایران
